Usuwanie korozji na motocyklu

Skupiska rdzy na motocyklu nie tylko brzydko wyglądają, lecz również osłabiają materiał i wżerają się coraz głębiej, prowadząc ostatecznie do pojawienia się dziur. Korozja na stalowych częściach odznacza się dobrze znanym brązowym kolorem, ale korozji ulega również aluminium, wówczas metal jest przekształcany pod wpływem wilgoci w białą, proszkowatą substancję, zjawisko to określa się również mianem „wykwitów”.

Aby korozja nie mogła w ogóle powstać, metalowe części są na przykład lakierowane lub chromowane. Ale samo to nie jest wystarczające – zwietrzały lakier lub całkowicie pozbawiona tłuszczu powłoka chromowa są nadal podatne na uszkodzenia metalu powodowane przez cząsteczki wody przedostające się przez powierzchnię o drobnych porach. Dlatego lakierowane lub chromowane części metalowe (poza układem wydechowym) – jeśli są nowe lub każdorazowo po myciu pojazdu – muszą być pielęgnowane z użyciem wosku do polerowania. Powoduje to zamknięcie porów, a po wypolerowaniu wspaniałym wizualnym efektem ubocznym jest piękna i błyszcząca powierzchnia. Dlatego wosk do polerowania nadaje się również doskonale do zabezpieczania nowego chromowanego reflektora od wewnątrz, ewentualnie do zabezpieczania systemu podnóżków w cruiserze przed wpływem warunków atmosferycznych. Pamiętaj – rdza będąca skutkiem niewłaściwej pielęgnacji nie jest objęta gwarancją na produkt!

Więcej informacji na temat polerowania znajdziesz w naszej poradzie „zrób to sam” „Polerowanie elementów”

Jeśli korozja już się pojawi, trzeba ją możliwie wcześnie usunąć. Lekką rdzę nalotową na częściach chromowanych często można całkowicie usunąć za pomocą pasty do polerowania chromu, ewentualnie mogą pozostać maleńkie krostki rdzy, które nie rzucają się specjalnie w oczy.

Jeśli sama pasta do polerowania chromu nie jest już wystarczająca, do czyszczenia można dodatkowo sięgnąć po mosiężną szczotkę. Wówczas trzeba jednak liczyć się z tym, że na chromie w obrabianym miejscu zniknie typowy dla tego metalu połysk (co i tak wygląda lepiej od brązowej rdzy).

Jeśli zardzewiała część to rura nośna widelca lub drążek amortyzatora, wypolerowania wymagają również wspomniane wyżej drobne krostki, gdyż w przypadku tych części nawet niewielkie chropowatości mogą prowadzić do przetarcia pierścienia uszczelniającego i wycieku oleju do amortyzatorów. Jeżeli pasta do polerowania nie wystarcza do osiągnięcia celu, można kontynuować pracę z użyciem bardzo drobnego płótna lnianego do polerowania.

A jeśli rdza zdążyła już wedrzeć się głębiej w materiał, istnieją dwie metody jej usunięcia: mechaniczna lub chemiczna.

Świetnym odrdzewiaczem chemicznym, który można kupić za niewielkie pieniądze w każdym supermarkecie, jest kwas cytrynowy (tak jest, mowa o tych małych, żółtych i plastikowych cytrynkach) lub coca-cola. Zardzewiałe małe elementy są umieszczane w kąpieli z nierozcieńczonego kwasu cytrynowego. W przypadku większych części wokół zardzewiałego miejsca można owinąć bandaże z chłonnego ręcznika kuchennego, który został dobrze nasączony kwasem. Taki bandaż trzeba zostawić na kilka dni do zadziałania, a następnie można stosunkowo łatwo usunąć rdzę twardą szczotką z tworzywa sztucznego lub szczotką mosiężną.

Większe zardzewiałe powierzchnie można przeszlifować do czysta wodnym papierem ściernym najpierw o małej, a następnie rosnącej ziarnistości. Świadomie mówimy o szlifowaniu na mokro, ponieważ wówczas powstaje mniej pyłu.

Szybsze i dokładniejsze rezultaty można uzyskać z nasadkami ze szczotką drucianą do jednoręcznej szlifierki kątowej („fleksy”) lub wiertarki. Te narzędzia lepiej penetrują pory rdzy od papieru ściernego, który jest skutecznym rozwiązaniem jedynie na powierzchni.

Naturalnie można również zastosować ręczną szczotkę drucianą, jednak jej efektywność jest znacznie niższa. Podczas szczotkowania należy zawsze nosić sprzęt chroniący drogi oddechowe i okulary ochronne oraz w miarę możliwości pracować na otwartym powietrzu, gdyż powstaje sporo pyłu. Warstwa chromu nie przetrwa obróbki tego rodzaju!

Jeśli po obróbce zostały głębokie kratery rdzy, których wyczyszczenie nie jest możliwe, nie można całkowicie wyczyścić zakrytych miejsc, narożników, złączek rurowych, części ramy i tym podobnych za pomocą papieru ściernego lub drucianej szczotki, to w ostateczności można nasmarować resztki neutralizatorem rdzy. Po utwardzeniu neutralizator może zostać pokryty lakierem.

Jeśli jednak problematyczna część ma być później chromowana lub lakierowana proszkowo, odrdzewianie musi zapewnić naprawdę stuprocentowy rezultat. Wtedy lepiej przekazać element do specjalistycznego zakładu w celu dokładnej obróbki strumieniowo-ściernej. W zależności od materiału oraz stopnia korozji do takiej obróbki używa się śrutu z łupin orzecha włoskiego, szklanych kulek lub piasku (do najbardziej zgrubnej obróbki) – rezultat to perfekcyjnie odrdzewiona i jednocześnie pozbawiona lakieru, matowa, mniej lub bardziej chropowata powierzchnia.

Jeżeli korozja ma zostać usunięta z silnika za pomocą wymienionych powyżej materiałów ściernych, sam silnik musi wpierw zostać całkowicie rozłożony na części, tak aby umożliwić obróbkę strumieniowo-ścierną korpusu z zabezpieczonymi powierzchniami uszczelniającymi. Nigdy nie wolno piaskować kompletnego silnika, gdyż do wnętrza zawsze dostanie się materiał ścierny, nawet jeśli silnik będzie nie wiadomo jak dobrze zaklejony – a to doprowadzi później do błyskawicznego zużycia silnika. Jedyny wyjątek: nieznacznie skorodowane silniki z aluminium można w całości poddawać obróbce strumieniowo-ściernej z użyciem suchego lodu – jest to wprawdzie kosztowne, ale daje gwarancję, że materiał ścierny nie wyrządzi szkód w silniku. 

Pozbawione rdzy części muszą zostać na koniec dobrze zabezpieczone przed ponowną korozją. Mogą być lakierowane, chromowane, cynkowane, woskowane, smarowane lub po prostu wycierane naoliwioną szmatką. Aluminium można anodować w kolorze, stal może być oksydowana. Istnieje również wiele mniej lub bardziej skutecznych na dłuższą metę i mniej lub bardziej kosztownych metod zapobiegania korozji. Wyboru należy zawsze dokonywać odpowiednio do materiału, oczekiwanego wyglądu oraz indywidualnych możliwości. 

Jedynym elementem, który podczas pracy musi być zawsze pozbawiony tłuszczu, jest układ wydechowy, gdyż wysoka temperatura powodowałaby wypalenie smaru i powstanie brzydkich brązowawych odbarwień, a to wiązałoby się z kolei z koniecznością zastosowania pasty do polerowania chromu.