Modernizacja kierownicy na motocyklu 

Optymalna pozycja siedząca na motocyklu to bardzo indywidualna sprawa: jest uzależniona od preferencji oraz wzrostu kierowcy, ale gdy mowa jest o doborze odpowiedniej kierownicy, wielką rolę odgrywa również stylistyka motocykla. Za pośrednictwem formy, materiału oraz kolorystyki można kształtować charakter oraz sylwetkę maszyny w pełnej zgodności ze swoim gustem. Wymiana kierownicy zalicza się do prac, które można również bez trudności i bezpiecznie wykonać w warsztacie hobbysty – poniższe porady pomogą Ci w uporaniu się z tym zadaniem za pierwszym podejściem.

Przed zakupem swojej wymarzonej kierownicy sprawdź najpierw na swoim motocyklu, czy rzeczywiście będzie mogła zostać zastosowana pod kątem wymiarów, czy dostępny jest certyfikat homologacji typu lub TÜV oraz czy Twoje oryginalne przewody i cięgna mają wystarczającą długość do jej montażu. Najlepszym sposobem przeprowadzenia takiej kontroli jest poproszenie drugiej osoby o przytrzymanie oryginalnej kierownicy motocykla, a następnie zwolnienie kierownicy z zacisku na półce widelca. Następnie trzeba poprosić drugą osobę o trzymanie kierownicy w powietrzu i zmierzyć margines swobody zapewniany przez przewody i cięgna. Teraz musisz jeszcze w swoich obliczeniach uwzględnić szerokość swojej nowej kierownicy.

Gdyby przewody lub cięgna okazały się zbyt krótkie, trzeba byłoby sprawdzić na motocyklu, czy problem mógłby zostać rozwiązany poprzez ich ponowne umiejętne ułożenie. W przeciwnym razie musisz uwzględnić w swojej modernizacji dłuższe komponenty. To samo dotyczy przewodów hamulcowych. Nasza porada „zrób to sam” Przewody hamulcowe Stahlflex zawiera dokładny opis wymiany przewodów hamulcowych. Wiązki przewodów elektrycznych można przedłużyć poprzez zlutowanie segmentów przewodów oraz ich zaizolowanie wężem termokurczliwym. Niekiedy do starszych motocykli szosowych lub sportowych pasują cięgna sprzęgła i gazu ze spokrewnionego konstrukcyjnie modelu choppera lub motocykla turystycznego.

Przed rozpoczęciem modernizacji musisz znaleźć odpowiednie miejsce na niezakłóconą i czystą pracę. Przygotuj swoje narzędzia i potrzebne do modernizacji części, bezpiecznie podnieś motocykl i zakryj zbiornik paliwa motocykla ścierką, aby zabezpieczyć lakier.

Najpierw wykręć końcówki kierownicy z oryginalnej kierownicy. Na pewno będziesz do tego potrzebować odpowiedniego ramienia dźwigni – to połączenie śrubowe jest często mocno „zapieczone”. Najlepszym narzędziem do wykręcania wkrętów z rowkiem krzyżowym jest wkrętarka udarowa, a gdy takiej nie masz pod ręką, w wykręceniu wkręta może pomóc kilka porządnych uderzeń młotkiem w pasujący dokładnie do wkręta wkrętak krzyżowy i użycie skoncentrowanej siły.

Potem trzeba zdjąć gumowe manetki. Profesjonalista wdmuchuje sprężone powietrze między gumę i kierownicę – w domowym warsztacie można równie dobrze użyć jednorazowej strzykawki do wstrzyknięcia pod manetkę niewielkiej ilości płynu do mycia naczyń lub środka do czyszczenia hamulców (nie wolno używać oleju!). Jeśli manetka jest przyklejona do zespołu przełączników, należy ostrożnie odciąć ją nożem z wysuwanym ostrzem.

Teraz można użyć pasującego wkrętaka krzyżowego do odkręcenia zespołów przełączników, a następnie zdjąć zespoły. Jeśli kierownica jest wymieniana na kierownicę typu Fatbar (średnica zacisku: 28,6 mm), to zanim zostanie ona wyjęta z zacisków, należy najpierw odkręcić centralne połączenie śrubowe mocowań kierownicy. Weź pod uwagę, że włoscy producenci też produkują kierownice o średnicy 28,0 mm. Wysokiej jakości kierownice do modernizacji typu Fatbar oferowane przez takich producentów jak LSL i Magura mają jednak średnicę 28,6 mm i nie pasują do oryginalnych zacisków 28 mm!

Teraz zdejmujesz z kierownicy pompę hamulcową, odczepiasz przewody przełącznika świateł hamowania i odkładasz owinięty ścierką zespół pompy hamulcowej na uchwycie lampy. Usuń śruby zaciskowe kierownicy i wyjmij kierownicę z zacisków kierownicy. Po zdemontowaniu kierownicy można łatwo zdemontować zespół manetki gazu lub osprzęt sprzęgła bez konieczności odczepiania cięgna gazu i sprzęgła.

05 Jeżeli trzeba zastosować nowe mocowania, to są one teraz umieszczane razem z kierownicą na półce widelca, a dolne połączenie śrubowe jest dokręcane zgodnie z danymi producenta pojazdu dotyczącymi momentu obrotowego.  

W następnej kolejności osprzęty oraz zespoły przełączników są luźno wstępnie montowane na nowej kierownicy, po czym kierownica jest ustawiana odpowiednio do własnych nawyków związanych z jazdą oraz do sylwetki maszyny. Należy przy tym zwracać uwagę na swobodę ruchu kierownicy przy jej pełnym skręcie w kierunku zbiornika paliwa oraz ewentualnie owiewki! Nie może również zachodzić naprężanie przewodów ani cięgien – może się okazać, że podczas wyboru kierownicy rozmiary zostały błędnie oszacowane. W takiej sytuacji trzeba w pierwszej kolejności sprawdzić, czy ich ponowne umiejętne ułożenie może rozwiązać problem. W przeciwnym razie trzeba zakupić dłuższe komponenty. Po ustaleniu ostatecznej pozycji kierownicy można dokręcić zaciski zgodnie z danymi producenta dotyczącymi momentu obrotowego.

Jeśli zespoły przełączników są wyposażone w trzpienie ustalające, to trzeba dla nich wykonać otwory w kierownicy. Dlatego upewnij się, że pozycja montażu dla kierownicy i zespołów przełączników została ustalona naprawdę optymalnie. Weź przy tym także pod uwagę długość zastosowanych manetek (manetki akcesoryjne mogą mieć inną długość niż manetki oryginalne) oraz pozycję końcówek kierownicy.

Raz jeszcze skontroluj swobodę ruchu zespołów przełączników względem zbiornika paliwa oraz owiewki przy pełnym skręcie kierownicy, a następnie starannie zaznacz na kierownicy otwory na trzpienie ustalające. Inna metoda to oklejenie kierownicy papierową taśmą klejącą i wykonanie odcisku na taśmie za pomocą trzpienia ustalającego zespołu przełączników – taki odcisk sprawdza się doskonale jako punkt wiercenia.

Teraz zrób sobie najlepiej krótką przerwę i spokojnie raz jeszcze przyjrzyj się swojemu montażowi kierownicy. Jeśli masz całkowitą pewność, że udało Ci się ustalić najlepszą pozycję dla swoich zespołów przełączników i prawidłowo zaznaczyć otwory do nawiercenia, nawierć rurę kierownicy z jednej strony na średnicę trzpieni ustalających. Jeśli wolisz uniknąć ześlizgnięcia się wiertarki z gładkiej rury kierownicy, często mylisz się podczas zaznaczania punktów wiercenia lub dziwnym trafem zawsze wiercisz krzywe otwory w obrabianym przedmiocie, zastosuj szablon do wiercenia (np. firmy LSL) – lepiej nie ryzykować, a z tym szablonem takie błędy nie są możliwe. Po wierceniu usuwasz zadziory z otworu za pomocą pogłębiacza lub dużego wiertła.