Brembo Stałe tarcze ham. z homol. typu

Do sklepu Brembo

More than brakes!

Około 50 lat temu włoska firma rozpoczęła produkcję tarcz hamulcowych do samochodów. Wkrótce dołączyły do nich kolejne elementy układu hamulcowego - zaciski i pompy. W 1972 r. Brembo po raz pierwszy dostarczyło hamulce do oryginalnego wyposażenia Moto Guzzi. W 1975 r. bolid F1 Ferrari zaczął hamować przy użyciu technologii Brembo. Obecnie Brembo jest dostawcą oryginalnego wyposażenia między innymi dla BMW, KTM, Harley Davidson, Ducati i MV Agusta. Brembo od wielu lat dominuje na scenie wyścigów motocyklowych: ponad 20 tytułów mistrza świata w MotoGP i Superbike World Championship to jednoznaczny dowód wyższości technologii Brembo. A jakie są przyczyny tego sukcesu? Pasja do wyścigów, dążenie do doskonałości, intensywne prace rozwojowe i bezlitośnie wysokie wymagania co do jakości materiału i wykonania.

Wyprodukowano we Włoszech

Nierdzewna stal szlachetna to termin zbiorczy obejmujący stale nierdzewne. W przeciwieństwie do stali niestopowych wykazują one znacznie lepszą odporność na korozję. Stale nierdzewne są odporne na starzenie, higieniczne, odporne na promieniowanie UV, gnicie i pękanie, nietoksyczne i przyjazne dla środowiska. Nie ulegają one zniszczeniu i nawet po kilkudziesięciu latach mogą zostać całkowicie poddane recyklingowi. Od czasu wynalezienia stali nierdzewnej w 1912 r. producenci i przetwórcy używają różnych nazw handlowych takich jak V2A, V4A, NIROSTA, Remanit czy Cromargan, przy czym nazwy te często mają zastosowanie tylko do niektórych obszarów.

Samo "stal szlachetna" niekoniecznie oznacza stal nierdzewną - do grupy stali szlachetnych zalicza się także stal konstrukcyjną, stal łożyskową, stal szybkotnącą i stal narzędziową o zasadniczo innych właściwościach użytkowych.

PIELĘGNACJA I KONSERWACJA:
Podobnie jak wszystkie inne materiały, stal szlachetną należy regularnie czyścić. Aby produkt długo zachował swoją wartość, należy poddawać go odpowiedniej, regularnej pielęgnacji, zwłaszcza po jeździe w słonym powietrzu (w okolicach wybrzeża).
W narożnikach, na krawędziach i złączach śrubowych łatwo gromadzi się woda, która może prowadzić do korozji. Miejsca te należy więc starannie czyścić, w razie potrzeby odkręcając dodatkowo śruby.
Nie pozwalaj, aby zardzewiałe elementy stalowe dotykały stali szlachetnej. Może to powodować "przechodzenie" rdzy z jednej stali na drugą.

Niemiecka "Allgemeine Betriebserlaubnis (ABE)" (ogólna homologacja typu) uprawnia do używania określonych akcesoriów w modelach pojazdów wymienionych w świadectwie homologacji. Decydujący dla identyfikacji pojazdu jest przy tym skrót typu, a nie nazwa handlowa. Świadectwo homologacji należy mieć przy sobie podczas jazdy i okazać je na żądanie w przypadku kontroli drogowej lub badania okresowego pojazdu.
Akcesoria z ABE nie muszą być wpisywane do dokumentów pojazdu. Jeżeli jednak nie chcesz zawsze nosić przy sobie certyfikatu, możesz ubiegać się w TÜV o dokonanie (za odpłatą) takiego wpisu.
Jeżeli akcesoria mają być użyte w pojeździe, który nie jest wymieniony w ABE, konieczne jest uzyskanie homologacji indywidualnej. Wytrzymałość i bezpieczeństwo w ruchu drogowym samego produktu potwierdza ABE, ale kontroler musi zdecydować we własnym zakresie, czy produkty nadaje się do użytku w danym pojeździe.

Hulajnoga elektryczna z ABE posiada niemiecką homologację typu, co oznacza, że dany pojazd spełnia wszystkie istotne wymogi homologacyjne eKFV (Elektrokleinstfahrzeuge-Verordnung, Rozporządzenie w sprawie udziału minipojazdów elektrycznych w ruchu drogowym). Ponadto obowiązuje wymóg ubezpieczenia i zakaz używania hulajnóg elektrycznych na chodnikach. Jazda jest dozwolona tylko na ścieżkach rowerowych i drodze (w przypadku braku ścieżki rowerowej). Minimalny wiek uprawniający do prowadzenia hulajnogi to 14 lat. Prawo jazdy i noszenie kasku nie jest wymagane, ale stanowczo zalecane. Na hulajnodze elektrycznej można jeździć wyłącznie samodzielnie.